Akt poświęcenia się Niepokalanej

Tekst ułożony przez św. Maksymiliana M. Kolbego.

O Niepokalana
- nieba i ziemi Królowo,
Ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza,
Ty której Bóg cały porządek miłosierdzia powierzyć raczył,
ja niegodny grzesznik,
rzucam się do stóp Twoich kornie błagając,
abyś mnie całego
i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła
i uczyniła ze mną,
wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała,
i z całym mym życiem, śmiercią i wiecznością,
cokolwiek Ci się podoba.
Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego,
bez żadnego zastrzeżenia,
do dokonania tego, co o Tobie powiedziano:
"Ona zetrze głowę twoją",
jako też: "Wszystkie herezje samaś zniszczyła na całym świecie",
abym w Twoich niepokalanych i najmiłościwszych rękach
stał się użytecznym narzędziem
do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej chwały
w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach,
a w ten sposób
do jak największego rozszerzenia
błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego;
albowiem gdzie Ty wejdziesz
tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz,
przez Twoje bowiem ręce
wszelkie łaski z najsłodszego Serca Jezusowego na nas spływają.
Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza...
I daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim...